Özdemir Erdoğan: ‘Zeki Müren Berbat Örnek Olmadıysa LGBT’ler Nereden Çıktı?’

Erdoğan, Zeki Müren ‘le ilgili yaptığı yorumlara yenisini ekledi. Sabah gazetesi yazarı Tuba Kalçık’a konuşan Erdoğan, daha evvel yaptığı açıklamaların ardında olduğunu belirterek “Ülkemizde kültür ismine kelam söyleyen, yazan çizen, satılmamış, namuslu ve cesaretli eleştirmen kalmadığından, bu misyon birkaç sanatçı arkadaşımla bize düştü” dedi.

Erdoğan, gıyaplarında palavra yanlış haberlerin yapıldığını ileri sürerek “Korkakça gerimizden konuşuyorlar. Bu bir prestij suikastıdır. Hür ekonomilerde genel prensip, kıymetler üretip ülkeye maddi manevi çıkar sağlamaktır. Bizde tam aksisi yapılıp emperyalizme hizmet ediliyor” diye konuştu.

Erdoğan, “Zeki Müren’i dinleyip dinlememek insanların kültürel eğitimleriyle ilgili bir tercih sıkıntısıdır, zevk sorunudur. Buna diyecek bir şeyim yok. Benim itiraz ettiğim nokta başka” ifadesini kullandı.

Sohbetin devamında Kalçık’ın yönelttiği sorular ve Erdoğan’ın bunlara verdiği karşılıklar şöyle:

Üstat neyzen Niyazi Sayın, Zeki Müren için ‘Müzik ortamımıza atılan atom bombasından farksızdır’ diyor. Ben de katılıyorum bu kelamlara. Zeki Müren’in bayan çağrışımlı makyajları, kıyafetleri, küçük eteği, halktan ve idareden hiçbir reaksiyon almadı. Televizyonun en kıymetli reyting saatlerinde, halkımız, çocuklarıyla birlikte ailece bu gösteriyi izledi. Çeşitli sahnelerdeki klasik müziğimizin kalitesini çok aşağılara çeken taklitlerine ne demeli? Artık kimileri ‘Benim çocuğuma bir şey olmadı’ diyor ancak en sıradan bir psikolog bile çocukların rastgele bir tanımlamaya sığdıramadıkları bu nesne karşısında etkilenebileceklerini kabul eder. İşte benim de itirazım bu noktada başlıyor, şayet makus örnek olmadıysa, her toplumsal harekette, alakalı alakasız çok renkli bayraklarıyla uzunluk gösteren LGBT’ler nereden çıktı, bunu görmek lazım.

Bülent Ersoy bahse duygusal bakıyor, o yüzden reaksiyon gösterdi bence. Müren, hırslı, şöhret düşkünü biriydi, sahnede kendi sinin yerine Ersoy’un tercih edilmesini kaldıramadı. Esasen Müren’i tahtından indiren Ersoy’dur yani. Bakmayın Bülent Ersoy’un bu türlü açıklama yapmasına.

Özdemir Beyefendi, birtakım kesimler sizin gündeme gelmek için bu türlü bir açıklama yaptığınız söyledi. Bu tenkitler için neler söylemek istersiniz?

Neden gündeme gelmek için yapayım ki? Daha fazla sahneye çıkmak için mi ya da ekrana çıkmak için mi? Bugün 81 yaşındayım. Benim ne sahneye ne de şöhrete ihtiyacım var. 60 yıllık sanatçıyım. Yüzlerce düzenlemem, bestem ve konser kayıtlarım var, hepsi de tarihe geçti. Günümüzde de devam ediyorum müzik çalışmalarıma. Bugüne kadar yaptıklarım bir sanatçı için yeter de artar bile. Sonuna kadar her şeyi yaşadım. Benim bir eleştirimle 60 yılımı kimse bir kenara koyamaz. Eleştirime karşı çıkanları üç kümede toplayabiliriz. İlk küme, mevzuyu anlamayanlar, tamamen duygusal, ‘Tabuma dokunanı yakarım yıkarım’ diyen fanatikler… İkinci grup, anlayıp anlamazlıktan gelenler yani mankurtlaşmış Amerikan hayranları ve o kültürün hizmetkarları… Üçüncü grup ise, siyasal muhalif fanatikler. Bu fanatikliği sanata indirgeyen yobazlardır.

O Sanat Güneşi’ydi, geri kalanlar uydu olmayı kabullendi. Egoizm ve öbür sanatçılara saygısızlıkları vardı. Ancak her şey Bülent Ersoy’un yerine gelmesiyle değişti. Müren, 1956’da İstanbul, Taksim’deki Maksim Gazinosu’nda çalışmaya başladı. Patronu gazinocular hükümdarı Fahrettin Aslan’dı. Devlet ile medya ile münasebetlerini çok makul yöneten, çok güçlü bir kişiydi. Zeki Müren’in şöhreti büyüdükçe doğal olarak fiyatı ve istekleri de arttı. Güçlü işverenler tek kişiye mahkum olmaktan hoşlanmazlar, alternatif arıyordu lakin kimse Zeki Müren’in yerini dolduramıyordu. Bu durum 1970’lerin başına kadar sürdü. Arslan, Bülent Ersoy’u buldu. Sonra da Zeki Müren’in sahne kostümlerini Kazancı Yokuşu’na attı. Müren bu süreçten sonra da teselliyi alkolde aramayı seçti. Hoş sesine, kendine kıymıştır. Aslında nahif ve hassas bünyesi vardı Müren’in. Bundan ötürü da bu travmayı kaldıramadı. Sıhhat sorunları üste çıkmış. Sonra zati inzivaya çekildi. Siz bakmayın Bülent Ersoy’un duygusal takıldığına. Zeki Müren’in güneşini söndüren, paşalığını bitiren odur. Elini öpmüş, sonra da tahtına oturmuştur.

Zeki Müren’in birinci sahne yıllarındaki geleneksel klasik müzik yorumlarına, hiçbir kelamımız olmamıştır. Yazılanlar, çizilenler, arkamızdan söylenenler, palavradır, yanlıştır, gayelidir. Benim eleştirimi maksatlı yorumlayanlar var. Piyasaya çıkıp spekülasyonlardan hisse alıp şöhretlerini güncellemek zorunluluğunu hisseden tipler bunlar… Nasılsa Özdemir Erdoğan’a atış özgür deyip, saygısızca yorum yapıyorlar. Bu süreçte Müzik Yorumcuları Birliği Başkan’ı Burhan Şeşen şöyle bir tweet attı: ‘Mesela ben biraz daha yaşlanıp Zeki Müren için berbat sözler söylersem beni direkt vurun.’ Şeşen’in bu paylaşımının açılımı; ‘Zeki Müren’i eleştiren bu yaşlı Özdemir Erdoğan’ı vurun’dur. Artık soruyoruz bu kişi nasıl bir sanatçıdır? Ve MÜYORBiR Başkanlığı’na ne kadar yakışıyor?

Doğal ki. Paşalık Türk Silah Kuvvetleri’ndeki en üst makamlarından biri. Bu türlü kıymetli bir makamının Müren için söylenmesi doğru değil. Paşa lakabı bilinçli formda seçilerek kullanıldı bence. Zeki Müren vasıtasıyla milletin toplumsal ve askeri karakterini yumuşatmak istedi emperyalistler. Bunu da Müren üzerinden yapmaya çalıştılar.

Aslında Müren de bu noktada kullanılmıştır. FETÖ tuzağından önce kültür kıymetlerimiz kullanılarak yapılan en sinsi sabotajdır bana göre. Zeki Müren konusunda son noktayı koymak için Günaydın’a konuşuyorum. Son olarak şunları söylemek istiyorum; sıradan bir müzisyen olarak kalmayı, ömrüm boyu starlığa tercih ettim. Radyasyonları temizlemeye devam edeceğim. Türkiye ütopyalar ülkesi olmayacaktır.

Süper bir kolajdı. Hiçbir koruması olmayan, yalnız bir sanatçıyı yansıtıyor o albüm kapağı. Istırapla yanan yıkılan kötülüklere kurban edilen dünyaya bakıyor. Tam beni yansıtıyor yani… Kötülüklerle savaşan müdafaasız bir sanatçıyı. Bu fotoğrafımı birinci çarpıtarak kullanan Ertuğrul Özkök’tür. Özkök, kolajı ortasından ikiye bölüp utanılacak bir manipülasyonla, gazetecilik etiğini ayaklar altına almıştır. O kendi tabiriyle Batı kültürünün ülkemizdeki hizmetkarıdır. 28 Şubat’ın destekçilerindendir. ‘Meclis’te eller kaosa kalktı’ diye manşet atan gazetecidir.

Bir paylaşımımda ‘Özkök Türk milletinin şirazesini kaydırma vazifesini muvaffakiyetle sürdürüyor, üç işveren değişti, o vazifesine devam ediyor. Aşikâr ki ardı sağlam’ demiştim. Yaratılışında büyük katkısı olan ütopyasına en ufak tenkide tahammülü yoktur. Onu korumak için her türlü manipülasyonu, çarpıtmayı yapabilir. Gazetecilik etiği umurunda olmaz. Ahmet Kaya’yı protesto eden, bardak çatal atanlarla beraberdi. Ülkeyi terk edip gurbet ellerde vefatına sebep olanlardandır. Mahallî kültürlerimize, icracılarına ilgisizdir. Ülkemizde yabancı üzere yaşar.